12.1.18

ΤΟΥ ΘΕΟΥ Η ΧΩΡΑ

Του Θεού η Χώρα 
Χρήστος Μήτσης (athinorama.gr, 11/01/2018) 
Φεστιβαλικά πολυβραβευμένο και υποψήφιο για BAFTA δράμα, το οποίο συνδυάζει μια σκληρή μα συγκινητική ερωτική ιστορία και μια πολιτικά εύστοχη παραβολή πάνω στη μετα-Brexit Βρετανία. 
«Tου Θεού η Χώρα» είναι ένα από τα τοπωνύμια του Γιόρ¬κσαϊρ, της μεγαλύτερης διοικητικής αγγλικής περιφέρειας, γεμάτης δασικές και αγροτικές εκτάσεις, η οποία εκτείνεται στα βορειοανατολικά της χώρας. Περιοχή με δική της διάλεκτο, ήθη, έθιμα και ισχυρότατες πολιτιστικές παραδόσεις, αποτελεί μια «χώρα μέσα στη χώρα», γι’ αυτό και ο Φράνσις Λι την επιλέγει ως ντεκόρ του σεναριακού και σκηνοθετικού του ντεμπούτο. Σε πρώτο επίπεδο, λοιπόν, το Γιόρκσαϊρ προσφέρει το σκληροτράχηλο σκηνικό της κοπιώδους ενηλικίωσης (ψυχολογική και σεξουαλική) του νεαρού Τζόνι, ο οποίος μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο του πατέρα του φροντίζει την απομακρυσμένη οικογενειακή φάρμα. Για να διασκεδάσει ξεδίνει στην τοπική παμπ, όπου πίνει μέχρι λιποθυμίας, ή αναζητά περιστασιακό σεξ, κρατώντας μέσα του την οργισμένη αίσθηση της απογοήτευσης και της μοναξιάς. 
 Μέχρι που η άφιξη ενός Ρουμάνου μετανάστη ως εποχικού εργάτη δίνει νέο νόημα στην καθημερινότητά του. Σε ένα δεύτερο επίπεδο το Γιόρκσαϊρ, ως τόπος που προσπαθεί πεισματικά να διατηρήσει την ταυτότητά του (το παρελθόν του) και να λειτουργήσει αυτόνομα, παραλληλίζεται στην ταινία όχι μόνο με τον Τζόνι αλλά και με την ίδια τη Μεγάλη Βρετανία. Άλλη μία «Του Θεού η Χώρα», η οποία πρόσφατα αποφάσισε να κόψει τους ισχυρούς δεσμούς της με την υπόλοιπη Ευρώπη κι επέλεξε την οικονομικο-πολιτική¬ απομόνωση εντός των υδάτινων τειχών της. Έτσι, μέσα στο γυμνό πλαίσιο μιας ερωτικής ιστορίας, ο Φράνσις Λι θέτει με λιτότητα και ακρίβεια υπαρξιακά αλλά και πολιτικά ερωτήματα, εναλλάσσοντας σκληρές, ρεαλιστικές εικόνες και βαθιά συναισθήματα. Ωμός, συγκινητικός και κινηματογραφικά δυναμικός, είδε το ντεμπούτο του να μαζεύει βραβεία σε πάμπολλα διεθνή φεστιβάλ (Βερολίνο, Σάντανς, Τορόντο, Σικάγο, Εδιμβούργο) και να κερδίζει υποψηφιότητα για BAFTA. 
 Μ. Βρετανία. 2017. Διάρκεια: 104΄.

Δεν υπάρχουν σχόλια: